fotodagboek week 39-2014 reisverslag Sicilie

Week 39-2014

Naar het begin van het reisverslag Sicilie

21-9

Vandaag verkassen we naar ons tweede hotel in Piazza Armerina. We rijden er via een omweg naar toe want we willen natuurlijk straks niet Sicilië verlaten zonder de Etna te hebben gezien. Helaas is het voor Cees niet te doen de klim omhoog te maken en de gondel ziet er ook niet erg toegankelijk uit. Als ik terug loop om dan maar de auto te halen heb ik al een waarschuwingsbon te pakken. We hebben amper het loket kunnen vinden om een parkeerkaartje te kopen! Dat doet mijn humeur geen goed. We zien dan ook eigenlijk niks van de Etna. Ik begin nu al te balen van Sicilië.

Als ik de auto heb opgehaald en Cees heb op gepikt voer ik braaf de coördinaten van het volgende hotel in die we van het reisbureau hebben door gekregen, een goed adres wordt er niet bij gegeven. Alleen een plaatsnaam. We rijden en rijden en komen ergens in de middle of nowhere uit voor een afgesloten hek. Er is echt niks te zien, laat staan iets wat maar enigzins op een hotel lijkt. We kijken elkaar een beetje beduusd aan... We rijden de onverharde weg nog een stukje verder af en we zien een huis waar wat auto's staan. Daar zal het wel zijn denken we dan nog. Met handen en voeten ga ik het vragen, want denk maar niet dat er ook maar iemand Engels spreekt. Helaas we zitten niet goed hier, dat krijg ik wel duidelijk van de bewoners hier. We voeren nu de plaatsnaam maar in en zien tot onze verbijstering op de TOMTOM dat het 75 km hier vandaan is!! Grr... mijn humeur is niet leuk meer. Onderweg nog één keer gestopt voor dit plaatje. Het wordt ook duidelijk dat september niet de mooiste maand is om hier naar toe te gaan. Na een lange, droge zomer is alles heel erg dor natuurlijk. Ook steken ze alles in de fik rond deze tijd dus op veel plaatsen is alles zwart geblakerd inclusief de verkeersborden. Ga dus zeker niet zonder TOMTOM op pad hier.

Uiteindelijk vinden we toch ons hotel en rond 19.00 uur proberen we uitgehongerd ergens wat te eten te krijgen. Het wordt (weer) een pizza. Het zal na deze vakantie ook duidelijk worden dat het niet veel meer wordt dan pizza deze week. (Ik kan nu al geen pizza meer zien).

Uitzicht vanaf het restaurant.

22-9

Vandaag bezoeken we Villa Romana del Casale. Een mooie beroemde villa uit de late oudheid met prachtige mozaiekvloeren (Ik weet overigens dat er een dubbele punt moet op mozaiek en ook op Sicilie maar om de één of ander vage reden kan het programma waarmee ik deze website maak hier niet mee omgaan tijdens het uploaden dus ik laat ze achterwege).

Aidone.

Onderweg komen we een herder tegen.

De kerkhoven zijn wel heel apart hier. Het zijn kleine dorpjes/straatjes op zich.

Tegenover ons hotel is deze kerk waar overigens ook aan de lopende band wordt getrouwd.

Het hotel.

Na het fotograferen van het blauwe uurtje loop ik terug naar het hotel. Rond 20.15 uur willen we gaan eten maar de buitendeur waar de lift uit komt is al gesloten terwijl ze ons verzekerd hebben dat hij tot 22.00 uur open zou zijn. De trappen naar beneden die als alternatief dienen zijn onmogelijk te nemen voor Cees dus zonder eten naar bed vanavond. Ik weet nog beneden bij het kroegje wat er zit een ijsje te bemachtigen maar verder is daar niks eetbaars.

23-9

We rijden naar Agrigento. Daar is het tempeldal. Gisteren mocht ik als 'begeleidster van gehandicapte Cees' zomaar gratis naar binnen. Die truc proberen we vandaag weer uit te halen, hahaha. Ik maan hem vooral zijn stok te laten zien en dom te kijken. En wat denk je? Mogen we allebei gratis naar binnen ! Naar het bezoek aan het tempeldal rijden we door naar ons derde hotel in Menfi. Het ligt een heel eind van de weg af en we vragen ons af waar we nu weer terecht komen... Maar dan komen we uit bij een soort landgoed. Het is prachtig en we hebben een mooie ruime kamer. Er is een zwembad waar ik gelijk even gebruik van maak. We houden een kort slaapje en 's avonds eten we voor het eerst deze week een fatsoenlijk drie gangen menu. Dat is een avondvullend programma. Daarna heerlijk naar bed. Het is er lekker rustig in tegenstelling tot vorige nacht waar we wakker zijn gehouden door blaffende (zwerf)honden.

24-9

Na het ontbijt rijden we naar het vissersstadje Mazara Del Vallo. Daar lopen we een heel eind door de haven. Het is er oud, veel oude bootjes waarvan je je afvraagd of ze ooit nog weleens worden gebruikt. De buurt er omheen is treurig. Een soort bedrijventerrein met daartussen troosteloze flats. Het centrum komen we niet aan toe, Cees heeft genoeg gelopen voor vandaag en ik heb barstende hoofdpijn. Terug in het hotel doe ik een dutje om van de hoofdpijn af te komen. Na het dutje amuseer ik mij met urban fotografie. Een eindje verder staat een verlaten landhuis te koop. Overigens kun je hier volop aan je trekken komen als je van urban fotografie houd. Daarna weer een heerlijk menu in het hotel.

Het hotel.

Links onze kamer en hiervoor onze huurauto. Heerlijk wagentje overigens.

25-9

Vandaag verkassen we naar ons laatste hotel. We rijden eerst naar Marsala. Daar vindt zoutwinning plaats. Het is een heel gezoek, er staat hier werkelijk niks fatsoenlijk aan gegeven met borden of zo. Geen enkele Italiaan die je aanpsreekt kan ook maar één woord Engels. Uiteindelijk vinden we het wel maar het ligt zo'n 8 km buiten Marsala.

Onderweg naar Trapani. Dit gedeelte van het eiland lijkt gelukkig iets groener.

Deze tempel bekijken we van een afstandje, de klim er naar toe is een heel eind dus dat laten we aan ons voorbij gaan.

In Trapani. Ik weet nu waarom ze kleine autootjes maken in Italie.

Ons laatste hotel is super chique. Een mega bed en een prachtige badkamer, compleet met badjassen en pantoffels. Er is het zwembad van 33 meter lang en het is mooi gelegen tussen wijngaarden.

26-9

Vandaag heeft Cees bedacht dat we wel naar Taormina kunnen gaan. Er schijnt een mooi Grieks theater te zijn. Als we de plaats intoetsen op de TOMTOM blijkt het ruim 300 (!!) km te zijn. Nou 600 km heen en terug dat lijkt me een beetje te ver op één dag. Dan toetsen we Cefalie in. Dat is 100 km en lijkt ons te doen. Echter ergens rond/in Palermo komen we muurvast in het verkeer te zitten en we schieten echt niet veel op. De eerste de beste zijstraat is de mijne. Het is dan al 13.00 uur en we gaan lekker terug naar het hotel, beetje luieren bij het zwembad, af en toe zwem ik een baantje en we lezen een boekje. We beginnen naar huis te verlangen en zijn het allebei een beetje zat hier.

Het uitzicht, de ligging en de inrichting van het hotel is echt prachtig.

Bij het balkonnetje en het raam er links van is onze kamer.

Er is echt nergens op bezuinigd hier, gezellige zitjes met prachtige meubels en mooie boeken die je mag inkijken.

Maar dit is dan de keerzijde van Sicilie... werkelijk overal zie je dit. Afval, afval en nog eens afval. Dat ligt er niet alleen te stinken, wordt overhoop getrokken door de zwerfhonden die hier behoorlijk aanwezig zijn en waait uit over het hele eiland.

27-9

Onze laatste dag doen we nog een poging om dicht bij dit water te komen. Onmogelijk er ligt gewoon geen weg naar toe. Ook de rest van deze dag vertoeven we dan grotendeels luierend bij het hotel. Alleen 's avonds rijden we net als gisteravond naar Piana Degli Albanesi om wat te eten. Morgen weer naar huis.

28-9

De afgelopen avond was er een besloten feest buiten op de binnenplaats van het hotel. Dat ging gepaard met een 5 koppige band die een hardnekkige mix van hardrock en jazz ten gehore bracht. Nou als ik ergens bloednerveus van word is het wel jazz muziek. De hele nacht geen oog dicht gedaan. Wij moesten om 4.00 uur op want om 7.25 uur vertrekt het vliegtuig. Het beloofde ontbijt pakketje is er helaas niet. We rijden naar het vliegveld, vinden nergens een open tankstation om de auto af te tanken (ik hoop maar niet dat mijn hele borg er nu aan gaat van mijn creditcard). Dan komen we bij het vliegveld en tot mijn afschuw staat er op de muur van het gebouw een heel andere naam als op onze ticket!! We zullen toch niet bij een verkeerd vliegveld zijn ??? Ook is het mij totaal niet duidelijk waar ik de huurauto moet laten. De paniek slaat een beetje toe want we willen toch wel heel erg graag naar huis. Na drie rondjes rijden rondom het vliegveld zie ik eindelijk waar ik die auto kwijt kan. Dan moet ik nog uitvissen waar ik die sleutel laat want zo vroeg is er geen kantoor open nog. Na drie keer vragen ben ik erachter dat er een soort van brievenbus is waar je die sleutel in moet gooien. Pfff.... Hurry up naar binnen en hopen dat ik op het juiste vliegveld ben. Want als ik dat niet ben, dan mis ik a) mijn vliegtuig omdat ik b) geen autosleutel meer heb. God zegen de greep denk ik. Maar eind goed al goed, dit is toch het juiste vliegveld. We checken in en we worden één of andere prijsvechter in gejaagd waar we niet voor geboekt hebben, waar je geen beenruimte hebt en je de hoofdprijs moet betalen voor een simpel piepklein flesje water. Bah! Eenmaal geland op Schiphol moeten we nog een heel eind taxieen en worden we zonder slurf gedumpt op een achteraf plekje. Wederom heel veel trappen te nemen voor Cees. Dan een lift die buiten werking is. Zo'n 3 km lopen naar de bagagehal en wederom ergens een lift die niet komt. Je kon drukken op de knop tot je een ons woog. O wat heb ik de pest in. Maar uiteindelijk komen we daar we we wezen moeten. THUIS !!

Ik zal niet zeggen dat de hele vakantie kommer en kwel was maar Sicilie zal ik niet aanbevelen. Ze hebben best mooie (oude) dingen en in het voorjaar als alles groen is zal het er best mooier zijn dan nu en de mensen zijn best vriendelijk al spreken ze geen woord Engels. Maar voor mij (ons) was het vuilnisprobleem een grote ergenis, de vele ingestorte en in de steek gelaten huizen ook. Voorlopig schrap ik heel Italie van mijn lijstje af.

Home	Gastenboek	Roodbootje	Alle andere weken	Linke boel
Roodharigen	Pieterpad	Op straat	Filmpjes	Bemmel en omstreken

Week 39-2014 Naar het begin van het reisverslag Sicilie 21-9 Vandaag verkassen we naar ons tweede hotel in Piazza Armerina. We rijden er via een omweg naar toe want we willen natuurlijk straks niet Sicilië verlaten zonder de Etna te hebben gezien. Helaas is het voor Cees niet te doen de klim omhoog te maken en de gondel ziet er ook niet erg toegankelijk uit. Als ik terug loop om dan maar de auto te halen heb ik al een waarschuwingsbon te pakken. We hebben amper het loket kunnen vinden om een parkeerkaartje te kopen! Dat doet mijn humeur geen goed. We zien dan ook eigenlijk niks van de Etna. Ik begin nu al te balen van Sicilië. Als ik de auto heb opgehaald en Cees heb op gepikt voer ik braaf de coördinaten van het volgende hotel in die we van het reisbureau hebben door gekregen, een goed adres wordt er niet bij gegeven. Alleen een plaatsnaam. We rijden en rijden en komen ergens in de middle of nowhere uit voor een afgesloten hek. Er is echt niks te zien, laat staan iets wat maar enigzins op een hotel lijkt. We kijken elkaar een beetje beduusd aan... We rijden de onverharde weg nog een stukje verder af en we zien een huis waar wat auto's staan. Daar zal het wel zijn denken we dan nog. Met handen en voeten ga ik het vragen, want denk maar niet dat er ook maar iemand Engels spreekt. Helaas we zitten niet goed hier, dat krijg ik wel duidelijk van de bewoners hier. We voeren nu de plaatsnaam maar in en zien tot onze verbijstering op de TOMTOM dat het 75 km hier vandaan is!! Grr... mijn humeur is niet leuk meer. Onderweg nog één keer gestopt voor dit plaatje. Het wordt ook duidelijk dat september niet de mooiste maand is om hier naar toe te gaan. Na een lange, droge zomer is alles heel erg dor natuurlijk. Ook steken ze alles in de fik rond deze tijd dus op veel plaatsen is alles zwart geblakerd inclusief de verkeersborden. Ga dus zeker niet zonder TOMTOM op pad hier. Uiteindelijk vinden we toch ons hotel en rond 19.00 uur proberen we uitgehongerd ergens wat te eten te krijgen. Het wordt (weer) een pizza. Het zal na deze vakantie ook duidelijk worden dat het niet veel meer wordt dan pizza deze week. (Ik kan nu al geen pizza meer zien). Uitzicht vanaf het restaurant. 22-9 Vandaag bezoeken we Villa Romana del Casale. Een mooie beroemde villa uit de late oudheid met prachtige mozaiekvloeren (Ik weet overigens dat er een dubbele punt moet op mozaiek en ook op Sicilie maar om de één of ander vage reden kan het programma waarmee ik deze website maak hier niet mee omgaan tijdens het uploaden dus ik laat ze achterwege). Aidone. Onderweg komen we een herder tegen. De kerkhoven zijn wel heel apart hier. Het zijn kleine dorpjes/straatjes op zich. Tegenover ons hotel is deze kerk waar overigens ook aan de lopende band wordt getrouwd. Het hotel. Na het fotograferen van het blauwe uurtje loop ik terug naar het hotel. Rond 20.15 uur willen we gaan eten maar de buitendeur waar de lift uit komt is al gesloten terwijl ze ons verzekerd hebben dat hij tot 22.00 uur open zou zijn. De trappen naar beneden die als alternatief dienen zijn onmogelijk te nemen voor Cees dus zonder eten naar bed vanavond. Ik weet nog beneden bij het kroegje wat er zit een ijsje te bemachtigen maar verder is daar niks eetbaars. 23-9 We rijden naar Agrigento. Daar is het tempeldal. Gisteren mocht ik als 'begeleidster van gehandicapte Cees' zomaar gratis naar binnen. Die truc proberen we vandaag weer uit te halen, hahaha. Ik maan hem vooral zijn stok te laten zien en dom te kijken. En wat denk je? Mogen we allebei gratis naar binnen ! Naar het bezoek aan het tempeldal rijden we door naar ons derde hotel in Menfi. Het ligt een heel eind van de weg af en we vragen ons af waar we nu weer terecht komen... Maar dan komen we uit bij een soort landgoed. Het is prachtig en we hebben een mooie ruime kamer. Er is een zwembad waar ik gelijk even gebruik van maak. We houden een kort slaapje en 's avonds eten we voor het eerst deze week een fatsoenlijk drie gangen menu. Dat is een avondvullend programma. Daarna heerlijk naar bed. Het is er lekker rustig in tegenstelling tot vorige nacht waar we wakker zijn gehouden door blaffende (zwerf)honden. 24-9 Na het ontbijt rijden we naar het vissersstadje Mazara Del Vallo. Daar lopen we een heel eind door de haven. Het is er oud, veel oude bootjes waarvan je je afvraagd of ze ooit nog weleens worden gebruikt. De buurt er omheen is treurig. Een soort bedrijventerrein met daartussen troosteloze flats. Het centrum komen we niet aan toe, Cees heeft genoeg gelopen voor vandaag en ik heb barstende hoofdpijn. Terug in het hotel doe ik een dutje om van de hoofdpijn af te komen. Na het dutje amuseer ik mij met urban fotografie. Een eindje verder staat een verlaten landhuis te koop. Overigens kun je hier volop aan je trekken komen als je van urban fotografie houd. Daarna weer een heerlijk menu in het hotel. Het hotel. Links onze kamer en hiervoor onze huurauto. Heerlijk wagentje overigens. 25-9 Vandaag verkassen we naar ons laatste hotel. We rijden eerst naar Marsala. Daar vindt zoutwinning plaats. Het is een heel gezoek, er staat hier werkelijk niks fatsoenlijk aan gegeven met borden of zo. Geen enkele Italiaan die je aanpsreekt kan ook maar één woord Engels. Uiteindelijk vinden we het wel maar het ligt zo'n 8 km buiten Marsala. Onderweg naar Trapani. Dit gedeelte van het eiland lijkt gelukkig iets groener. Deze tempel bekijken we van een afstandje, de klim er naar toe is een heel eind dus dat laten we aan ons voorbij gaan. In Trapani. Ik weet nu waarom ze kleine autootjes maken in Italie. Ons laatste hotel is super chique. Een mega bed en een prachtige badkamer, compleet met badjassen en pantoffels. Er is het zwembad van 33 meter lang en het is mooi gelegen tussen wijngaarden. 26-9 Vandaag heeft Cees bedacht dat we wel naar Taormina kunnen gaan. Er schijnt een mooi Grieks theater te zijn. Als we de plaats intoetsen op de TOMTOM blijkt het ruim 300 (!!) km te zijn. Nou 600 km heen en terug dat lijkt me een beetje te ver op één dag. Dan toetsen we Cefalie in. Dat is 100 km en lijkt ons te doen. Echter ergens rond/in Palermo komen we muurvast in het verkeer te zitten en we schieten echt niet veel op. De eerste de beste zijstraat is de mijne. Het is dan al 13.00 uur en we gaan lekker terug naar het hotel, beetje luieren bij het zwembad, af en toe zwem ik een baantje en we lezen een boekje. We beginnen naar huis te verlangen en zijn het allebei een beetje zat hier. Het uitzicht, de ligging en de inrichting van het hotel is echt prachtig. Bij het balkonnetje en het raam er links van is onze kamer. Er is echt nergens op bezuinigd hier, gezellige zitjes met prachtige meubels en mooie boeken die je mag inkijken. Maar dit is dan de keerzijde van Sicilie... werkelijk overal zie je dit. Afval, afval en nog eens afval. Dat ligt er niet alleen te stinken, wordt overhoop getrokken door de zwerfhonden die hier behoorlijk aanwezig zijn en waait uit over het hele eiland. 27-9 Onze laatste dag doen we nog een poging om dicht bij dit water te komen. Onmogelijk er ligt gewoon geen weg naar toe. Ook de rest van deze dag vertoeven we dan grotendeels luierend bij het hotel. Alleen 's avonds rijden we net als gisteravond naar Piana Degli Albanesi om wat te eten. Morgen weer naar huis. 28-9 De afgelopen avond was er een besloten feest buiten op de binnenplaats van het hotel. Dat ging gepaard met een 5 koppige band die een hardnekkige mix van hardrock en jazz ten gehore bracht. Nou als ik ergens bloednerveus van word is het wel jazz muziek. De hele nacht geen oog dicht gedaan. Wij moesten om 4.00 uur op want om 7.25 uur vertrekt het vliegtuig. Het beloofde ontbijt pakketje is er helaas niet. We rijden naar het vliegveld, vinden nergens een open tankstation om de auto af te tanken (ik hoop maar niet dat mijn hele borg er nu aan gaat van mijn creditcard). Dan komen we bij het vliegveld en tot mijn afschuw staat er op de muur van het gebouw een heel andere naam als op onze ticket!! We zullen toch niet bij een verkeerd vliegveld zijn ??? Ook is het mij totaal niet duidelijk waar ik de huurauto moet laten. De paniek slaat een beetje toe want we willen toch wel heel erg graag naar huis. Na drie rondjes rijden rondom het vliegveld zie ik eindelijk waar ik die auto kwijt kan. Dan moet ik nog uitvissen waar ik die sleutel laat want zo vroeg is er geen kantoor open nog. Na drie keer vragen ben ik erachter dat er een soort van brievenbus is waar je die sleutel in moet gooien. Pfff.... Hurry up naar binnen en hopen dat ik op het juiste vliegveld ben. Want als ik dat niet ben, dan mis ik a) mijn vliegtuig omdat ik b) geen autosleutel meer heb. God zegen de greep denk ik. Maar eind goed al goed, dit is toch het juiste vliegveld. We checken in en we worden één of andere prijsvechter in gejaagd waar we niet voor geboekt hebben, waar je geen beenruimte hebt en je de hoofdprijs moet betalen voor een simpel piepklein flesje water. Bah! Eenmaal geland op Schiphol moeten we nog een heel eind taxieen en worden we zonder slurf gedumpt op een achteraf plekje. Wederom heel veel trappen te nemen voor Cees. Dan een lift die buiten werking is. Zo'n 3 km lopen naar de bagagehal en wederom ergens een lift die niet komt. Je kon drukken op de knop tot je een ons woog. O wat heb ik de pest in. Maar uiteindelijk komen we daar we we wezen moeten. THUIS !! Ik zal niet zeggen dat de hele vakantie kommer en kwel was maar Sicilie zal ik niet aanbevelen. Ze hebben best mooie (oude) dingen en in het voorjaar als alles groen is zal het er best mooier zijn dan nu en de mensen zijn best vriendelijk al spreken ze geen woord Engels. Maar voor mij (ons) was het vuilnisprobleem een grote ergenis, de vele ingestorte en in de steek gelaten huizen ook. Voorlopig schrap ik heel Italie van mijn lijstje af.